ΕΜΒΟΕΣ 

      Οι εμβοές είναι η υποκειμενική αντίληψη ενός ήχου,χωρίς να υπάρχει ακουστικό ερέθισμα απ΄έξω.Ως εκ τούτου γίνονται αντιληπτοί μόνο από τον πάσχοντα,με διάφορες μορφές όπως ''βοές'',''σφυρίγματα'',''τζιτζίκια'',''καμπάνες'',''φυσήματα'',''μηχανές'' κλπ. Σε σπάνιες περιπτώσεις,οι εμβοές οφείλονται στην παραγωγή ήχων λόγω αγγειακών αιτίων ή μυοκλωνιών και τότε γίνονται ακουστές και από τον εξεταστή.
     Δεν συνυπάρχει απαραίτητα βαρηκοία,αντιθέτως η ακοή μπορεί να είναι πολύ καλή.
     Αποτελούν ένα συχνό (5-10% του ενήλικου πληθυσμού) και τις περισσότερες φορές αθώο πρόβλημα πλην όμως συχνά προκαλούν αγχώδεις διαταραχές,φοβία,καταθλιπτική συμπτωματολογία έως και αυτοκτονικό ιδεασμό.
    Οι εμβοές είναι σύμπτωμα κι όχι νόσος και γι'αυτό η αιτιολογία τους μπορεί να ποικίλει από παθολογικές καταστάσεις του έξω ωτός (πχ βύσμα κυψέλης),του μέσου ωτός (πχ συλλογή υγρού,συμφύσεις, διάτρηση τυμπάνου, ωτοσκλήρυνση,κλπ) του έσω ωτός (πχ ακουστικό τραύμα, βαρηκοία εκ θορύβου, πρεσβυακοία, αιφνίδια βαρηκοία, τοξικά φάρμακα, πολυκυτταραιμία, νόσος Meniere, όγκοι,κλπ),του κεντρικού νευρικού συστήματος (πολλαπλή σκλήρυνση, αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια  κλπ) του αυχένος, της κροταφογναθικής αρθρωσης. Επίσης εμβοές μπορούν να εμφανιστούν κατά την διαδρομή ψυχικών ασθενειών, κατάθλιψης, αναιμίας, αγχωδών διαταραχών κλπ. Η σωστή διάγνωση στηρίζεται στη προσεκτική λήψη του ιστορικού, στην κλινική εξέταση και στον κατάλληλο παρακλινικό και απεικονιστικό έλεγχο. Ανάλογα με τα αποτελέσματα, επιχειρείται και η κατάλληλη θεραπευτική προσέγγιση από τις σήμερα διαθέσιμες επιλογές που έχουμε.

                                       

ΡΙΝΙΚΟΙ ΠΟΛΥΠΟΔΕΣ

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ, ΠΡΟΔΙΑΘΕΣΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ, ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ 

ΚΡΕΑΤΑΚΙΑ (ΥΠΕΡΤΡΟΦΙΑ ΑΔΕΝΟΕΙΔΩΝ) - ΠΟΤΕ ΤΑ ΒΓΑΖΟΥΜΕ

Οι αδενοειδείς εκβλαστήσεις (κρεατάκια) είναι ιστοί με ανοσοβιολογικό ρόλο, που φυσιολογικά βρίσκονται στον ρινοφάρυγγα (στο πίσω μέρος της μύτης) των παιδιών. Το μέγεθός τους ποικίλλει από παιδί σε παιδί και αυξάνεται όσο αυτό έρχεται σε επαφή  με ιούς, μικρόβια και άλλους ανοσοδιεγερτικούς παράγοντες. Αν το μέγεθος των αδενοειδών υπερβεί κάποιο όριο τότε έχουμε συμπτώματα που θέτουν την υποψία ύπαρξης υπερτροφίας, όπως:

• ροχαλητό
• ρινική συμφόρηση
• εκκριτική ωτίτιδα(ανώδυνη μορφή ωτίτιδας με συλλογή υγρού στο αυτί) που επιμένει ή υποτροπιάζει συχνά
• ανήσυχο ύπνο - αδυναμία συγκέντρωσης - νευρικότητα - κακή σχολική επίδοση
• διαταραχές άρθρωσης - λόγου
• συχνά επεισόδια ρινίτιδας - ωτίτιδας - ιγμορίτιδας
• στοματική αναπνοή
• ορθοδοντικά προβλήματα
• πτωχή σωματική ανάπτυξη

Αν συμβαίνει ένα ή περισσότερα από τα παραπάνω, τότε το παιδί θα πρέπει να εξεταστεί με εύκαμπτο ενδοσκόπιο για την παρουσία υπερτροφικών αδενοειδών (εξέταση ανώδυνη και με άμεση λήψη της απάντησης. Να σημειωθεί ότι η ακτινογραφία έχει εγκαταληφθεί ως αναξιόπιστη στη διάγνωση των υπερτροφικών αδενοειδών. Στην περίπτωση που τεθεί η διάγνωση, ανάλογα με τον βαθμό της υπερτροφίας, τα προβλήματα που αυτή προκαλεί και την ηλικία του παιδιού,ο ωτορινολαρυγγολόγος θα συστήσει συντηρητική αγωγή, παρακολούθηση ή αδενοτομή. Η αδενοτομή είναι μια σύντομης διάρκειας επέμβαση ρουτίνας χωρίς μετεγχειρητικό πόνο και χρόνο αποθεραπείας.